- жұтырай
- ет. жерг. Жұтау, ашықшашық жату. Қаланың бір шетінде ала бөтен ж ұ т ы р а й ы п жататын етікші, арбакеш тұратын бықынажай махаллада туып өскен (Ә.Кекілбаев, Елең-алаң, 22). Жарлының иініндегі елбе-селбе киімдей ж ұ т ы р а й ы п тұр (Ә. Кекілбаев, Үркер, 42).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.